Ada van den Bos: 'Een veilige cultuur is een belangrijke voorwaarde voor het Multidisciplinaire gesprek'

Wat is jouw persoonlijke motivatie om je te verbinden aan het programma Tijd voor Verbinding?

"Me verbinden aan dit programma geeft me een unieke kans om nut en noodzaak van het multidisciplinaire gesprek te verspreiden. En te laten zien wat het betekent om structureel tijd te maken voorhet multidisciplinaire gesprek in de zorg. Binnen het programma doen we dit door praktijkvoorbeelden op te halen en te verspreiden onder zorgprofessionals. Dit gebeurt al veel, zoals via dagelijkse briefings en debriefings, waarbij kort stil wordt gestaan bij de dagelijkse werkzaamheden, maar ook bij wekelijkse kwaliteitsbesprekingen. Wij denken dat als we structureel de tijd nemen om het MDG te voeren en cyclisch te leren, dit de kwaliteit van zorg echt ten goede komt. Hiervan zijn al heel veel succesvolle voorbeelden te vinden op de website van programmatvv.nl ."

Heb je zelf (of in je omgeving) weleens een situatie bij de hand gehad, waarbij patiëntveiligheid een rol speelde?

"Vanuit mijn eigen achtergrond als zorgprofessional weet ik dat reflecteren, leren en hiervoor tijd nemen van groot belang is. Als team duidelijkheid creëren in doelen, taken en rollen kan veel leed besparen bij zowel de patiënt als de zorgprofessional. Dit motiveert mij enorm om het thema MDG onder de aandacht te brengen."

Wat valt je op in gesprekken met ziekenhuizen en instellingen? 

"In Nederland zijn al veel zorginstellingen in meer of mindere mate bezig het multidisciplinaire gesprek te integreren in de dagelijkse zorg. Er zijn zelfs ziekenhuizen die samenwerken als strategie hebben en veel initiatieven ontplooien binnen dit thema. Er zijn ook afdelingen binnen ziekenhuizen die er op dit punt uit springen. Het MDG zoals we dit binnen Tijd voor Verbinding hebben geformuleerd gaat over het structureel tijd nemen om cyclisch te reflecteren en te leren."

Wanneer is het programma Tijd Voor Verbinding volgens jou een succes?

"Als we het voor elkaar hebben gekregen dat binnen ziekenhuizen de bewustwording op gang is gebracht, dat het multidisciplinaire gesprek noodzakelijk is om goede zorg te leveren en dat hierin stappen worden gezet, dan is voor mij het programma een succes. Binnen de ene context zal dit een dagelijkse debriefing zijn, waarbij men kort reflecteert op de dag; hoe is het gegaan vandaag en wat kunnen we ervan leren? In een andere context kan dit betekenen dat men maandelijks de tijd neemt om te reflecteren op een patiëntengroep. Hoe is deze groep behandeld? Wat zien we? Wat valt op? Wat kunnen we daarvan leren?"

Belangrijke basisvoorwaarden voor het multidisciplinaire gesprek zijn dat er een psychologisch veilige cultuur heerst waar het open gesprek mogelijk is, benadrukt Ada. "Als dit er niet is, zal niet alles gezegd worden. Leidinggevenden kunnen hier zeker een belangrijke rol in spelen. Onder andere door zichzelf kwetsbaar op te stellen, ‘practice what you preach’, tijd te faciliteren en binnen deze momenten uit te nodigen tot ‘speak up’. Maar het betekent ook dat zij collega’s belonen als er iets gezegd wordt. Verder hoop ik dat het multidisciplinaire gesprek niet alleen tussen zorgprofessionals onderling, maar ook met de patiënt zelf èn in de ketenzorg op gang is gekomen. Dit zijn de ambities binnen het thema het MDG waar we ons iedere dag voor inzetten."

Wil je weten hoe je het multidisciplinaire gesprek in jouw werkomgeving kunt vormgeven? En ben je op zoek naar inspiratie en handvatten hoe je dit zodanig in kunt zetten dat het daadwerkelijk de kwaliteit van zorg verbetert? Neem dan contact op met Ada om alle mogelijkheden te bespreken.